W czerwcu zbieraliśmy na siostry: Zamieszczaliśmy zbiórki, gdzie się dało 🙂 Obchodziliśmy piękny jubileusz naszej kochanej seniorki! Sprezentowaliśmy piękny bez i witaminy. Nasza stulatka otrzymała życzenia z całej Polski – serdecznie dziękujemy! Rozmowy o ważnych zmianach na zaawansowanym etapie.
Maj ciągle w zamknięciu, ale już z myślami o dalszym działaniu. Opłaciliśmy fakturę naszego Podopiecznego, który ruszył w końcu na długo oczekiwaną rehabilitację logopedyczną. Otrzymaliśmy również zwrot wpłaconego zadatku na turnus dla Oliwiera – pieniądze przeznaczymy na jego bieżące potrzeby opiekuńcze. Ustalamy zasady działania w sprawie opieki wytchnieniowej nad naszymi siostrami – Agnieszką i Dominiką. Szukamy portalu do zbiórek, by
W czasie pandemii bardzo trudno pogodzić nam było zawodową pracę zdalną z działaniami organizacji. Zresztą lockdown naprawdę nas uśpił. Zresztą nie tylko nas, ale i naszych donatorów, samorząd, który nadal nie odpowiedział na nasze lutowe pismo. Kontaktowaliśmy się z Podopiecznymi i ustalaliśmy dalsze metody pracy. Zatem kwietnia nie zaliczymy do udanych miesięcy w naszej organizacji. Z rzeczy ciekawych to fakt,
Kochani! To dla nas wszystkich był trudny miesiąc – czas kwarantanny i lęku o przyszłość. Zdążyliśmy uporać się z wysłaniem informacji do Urzędu Skarbowego nim nastał czas odosobnienia. Z racji naszego obciążenia i faktu, że znajdujemy się w grupie ryzyka – dzielnie znosimy zamknięcie w czterech ścianach i jak możemy – pomagamy. Otrzymaliśmy donację od Kościoła Chrystusowego w Lidzbarku (200
W lutym zdwoiliśmy nasze poszukiwania Donatorów – rozesłaliśmy maile, listy z prośbami o donacje: “Fundacja „Opiekun Chorego” jest młodą organizacją pozarządową, zdaną na razie na łaskę i niełaskę donatorów, więc praktycznie pozbawioną finansowania z zewnątrz. Jej cele są ambitne oraz potrzebne: udzielanie wsparcia i opieki osobom chorym i niepełnosprawnym oraz ich opiekunom. Wszystkie szczegóły są dostępne na stronie internetowej: https://ochfundacja.pl/
Styczeń to czas intensywnej pracy biurowej – podliczenia, podsumowania, PIT-y pracownicze. Mnóstwo papierkowej pracy. Tym bardziej uciążliwa stała się awaria sprzętu, którą dopiero niedawno zażegnaliśmy. Opłaciliśmy 52 godziny nocnej opieki nad Sebastianem i tym samym wspólnie z OREW-em w Działdowie zapewniliśmy spokojny pobyt jego mamy w szpitalu: Wystartowała kolejna zbiórka – na naszego Oliwiera i możliwość jego rehabilitacyjnego wypoczynku nad
Grudzień upłynął nam na podsumowaniach, podliczeniach i lękach o przyszłość. W zasadzie wyczerpaliśmy zasoby finansowe, a jako takich żelaznych funduszy, pozwalających na przetrwanie chudych lat, po prostu nie posiadamy. Zatem nasze działania coraz rzadsze… Dokończyliśmy, zgodnie z umową, sprawowanie opieki wytchnieniowej nad naszą Ukochaną Seniorką – panią Stefanią. Niestety, nie mamy już środków, by w nowym roku kontynuować działania… Czekaliśmy
Listopad upłynął pod znakiem pomocy psychologicznej – niezwykle aktywnie działała nasza Pani Psycholog. Serdecznie jej dziękujemy za bezinteresowną, nieodpłatną pracę. Niestety, nie licząc wpłaty z jednej urodzinowej zbiórki, nie odnotowaliśmy nowych wpłat, co niezwykle zawęża nam możliwość działania… Nasi Podopieczni nie chcą indywidualnych zbiórek – nie chcą afiszować się i obawiają się nieprzychylnych komentarzy w lokalnym środowisku. Szanujemy to i
Październik upłynął nam spokojnie. Zgodnie z zawarta umową kontynuowana była opieka nad panią Stefanią. Rozliczyliśmy się ostatecznie z Ministerstwem Spraw Wewnętrznych i Administracji – zaakceptowano nasze końcowe sprawozdanie z rozdysponowania zebranych ofiar, które można zobaczyć tu: Za to bardzo intensywnie pracowała z naszymi Podopiecznymi nasza nieoceniona psycholożka! W samym październiku kilkanaście poniedziałkowych godzin poświęciła na niesienie pomocy psychologicznej. Niestety nasze
Szybkie, zwinne sprawozdanie z września 2019.Znaleźliśmy Partnera – stację MOYA w Przełęku – który pomógł nam w dostarczeniu i odbiorze Podopiecznych w czasie ich wyjazdu i powrotu na wakacje. Dla osób z dysfunkcją wzroku samodzielny transport byłby niemożliwy, a współistniejące schorzenia znacznie utrudniłyby dotarcie na miejsce. Cieszymy się, że choć w niewielkim stopniu mogliśmy pomóc. Jesteśmy też niezwykle wdzięczni za